Niestworzone [?] stworzenia

Ale jednocześnie nie mamy na nic innego czasu w owym życiu, tylko na walkę o nie.
Nie, nie i jeszcze raz nie. Życiem trzeba się nacieszyć. Próbując za wszelką cenę utrzymać je w ryzach nawet go nie zauważamy.

Aua, aua, aua!

Te zdjęcia mnie bolą, ale chciałabym obejrzeć film, jak on pije.
On(ona?) jest odrażająca i niesamowita za razem.

Fat Cat napisał:

Ale jednocześnie nie mamy na nic innego czasu w owym życiu, tylko na walkę o nie.
Nie, nie i jeszcze raz nie. Życiem trzeba się nacieszyć. Próbując za wszelką cenę utrzymać je w ryzach nawet go nie zauważamy.

Kto wie, może walka o życie daje jej szczęście? Ja bym się nie poddała. Jest o co walczyć, bez względu, jaką cenę się poniesie. Chociażby o następny oddech, o jutrzejszy uśmiech. O wszystko.

Przez dłuższy czas na pewno nie zdawała sobie sprawy, że można żyć inaczej. Przecież taki tryb życia prowadziła pewnie od samego urodzenia, zna to, i dla niej nie jest to aż tak uciążliwe, bo tylko to zna.

Nie mam werwy, by przetrząsywać poprzednie strony, ale czy poruszany był temat ludzi - moli?

Nie.
Acz brzmi przedziwnie.

Funny O., opowiedz, opowiedz!

O, jak ktoś chce o tych kryptydach dokładniej to polecam [link widoczny dla zalogowanych]

A ja wyszukałam filmy o dzieciach arlekina. Strasznie mnie to ciekawi.
[link widoczny dla zalogowanych] o u macie.

(Nie pokazuj mi takich linków nigdy więcej. Nie będę mogła spać.)

Takie 'niestworzone stworzenia' interesują mnie niezmiernie. O kryptydach mogłabym czytać, i dowiadywać się nowych rzeczy całe życie, całe dnie i noce, długie godziny, mknące sekundy. Ostatnio poszukuję informacji na temat gigantycznych meduz, które oczarowały mnie do cna. Nie mogę nadziwić się, że istnieją.
Przypomniałam sobie, że kiedyś poszukiwałam w stawikach w parkach takich meduz, w fontannach i umywalkach, ale nigdy nie znalazłam. Nie tylko zresztą meduz, ale i wielkich ryb, kałamarnic i ślimaków. O tak, wielkie meduzy są fascynujące. A najdoskonalsze w nich jest to, że istnieją, prawdopodobnie, naprawdę.

Cóż, to jest 'dla ludzi o mocnych nerwach'.

Mnie fascynują wywody typu 'czy to istnieje', np. o potworze z Loch Ness. Ośmiornice i kałamarnice tez brzmią ciekawie, z resztą jak wszystkie stworzenia głębin.

Wielkie stwory głębinowe są tak smao fascynujące jak obrzydliwe. I od meduz, nawet tych bałtykowych, zwiewam z wrzaskiem obrzydzenia. Fe.
Niemniej jednak różne dziwne stwory sobie mieszkają w takich rejonach jak Rów Mariański.

Czy widziałaś gigantyczną meduzę?

Nie, bardzo się staram nie widzieć nawet tych malutkich.

Łiii! A ja kiedyś, odwiedziwszy plażę Sopocką, ujrzałam po raz pierwszy w życiu meduzy - takie malutke, co je fale wylały na brzeg, i wszystkie przeniosłam z powortem do wody. Były rozkoszne - takie miękkie, wilgotne, miłe w dotyku. I o dziwo, nie parzyły, a powinny.
Od tamtej pory lubię wszystkie małe stworzonka. Poza pająkami, rzecz jasna.

Też tak miałam, tyle że na Darłowskiej plaży... I zbierałam je do wiaderka ^^

Rzecz jednak w tym, iż gigantyczne meduzy, wielokrotnie przerastające wzrost człowieka, są dużo bardziej intrygujące, niż rozlazłe placki, moszczące się na naszych, sopockich plażach.

I od tych i od tamtych trzymam się z daleka. Są paskudne. Gdyby nie były paskudne, wrzucałabym je do wody, żeby nie zdychały na plaży. Ale są paskudne i proszę innych, by je powrzucali, ale ostrożnie, bo są delikatne. Poza tym przerwana meduza jest jeszcze bardziej obrzydliwa.

Meduzy, wyrzucane na brzeg naszego morza, są mokre i oślizgłe, rozlewają się w dłoniach, i mają różowe, konsystencją przypominające zsiadłe mleko, macki, nieparzące, małe, łatwe do urwania i odrzucenia w wodę, z głębokim, degustującym pluskiem, zupełnie inaczej, niż prawdziwe, gigantyczne meduzy - dwuipół metrowe macki, wachlujące niczym wyrwane z ziemi drzewa, ogromne korpusy, jak wielkie cebule, przetaczające się po głuchej ciszy dna morskiego. Są fascynująco niebezpieczne i wyciszone.

To zabrzmiało groźnie. A ktoś prowadzi nad nimi badania?
(Ja bym się bała...)

[link widoczny dla zalogowanych]