Nasze sny.

jak się dzisiaj rano obudziłam, to nie byłam pewna, czy mam się zbesztać, roześmiać, czy co, bo.. cholera, śniło mi się, że całowałam się z moją matematyczką, aczkolwiek nie jako ja, ale inna osoba. kurka, kobieta super w porządku, dodatkowo bardzo dobry nauczyciel, i co tu dużo mówić, młoda, ładna laska, ale lekko mnie ten sen.. łagodnie mówiąc, zdziwił.

ale i tak kocham moje sny.

A ja dziś rano obudziłam się z... koszmaru! Tak jest, z koszmaru. Śniło mi się, że jestem gdzieś bardzo daleko, myślę, że gdzieś na niezbadanych obrzeżach Nigdzie. I jest to takie coś... niby osiedle, ale małe miasteczko. I siedzę z koleżanką w domu, czekamy na kogoś. Ale nie możemy się doczekać, a ja bardzo, bardzo chcę kupić coś do picia. Nie powinnyśmy jednak wychodzić, bo tam po zmroku jest to bardzo ryzykowne.
Ale wychodzimy z duszą za ramieniu, przemykamy uliczkami i szukamy sklepów - we wszystkich wina są za drogie, a ja mam tylko pięć złotych. Nawet zwykłego Komandosa nie ma! Wreszcie, większy market, tak, tam na pewno jest... i jest! Jest wino, za 4,99 zł! Biorę je radośnie i idę do kasy... i orientuję się, że dowód został w moim rodzinnym mieście.
No i się obudziłam cała zrozpaczona i przerażona.
A potem zaczęłam się ryć, że mam takie idiotyczne koszmary.

Fajny koszmar, ale można się śmiać zapewne, tylko gdy się nie było na twoim miejscu. : P
Mi się śniło, że wcześniej przede mną żyła moja kopia. Przeraziło mnie to, bo niby ja, a jednak ktoś inny i nic wcześniej o tym nie wiedziałam. To tylko sen... : )

w sumie to dawno mi się nic nie śniło, albo po prostu nie pamiętam. ostatni sen, który w miarę zapamiętałam nie był fajny. byłam w szpitalu, pobita, nikt nie wiedział przez kogo. jakaś mega zagadka, niby nic szczególnego, ale obudziłam się roztrzęsiona, po tym jak S. nie było przy mnie.
sny jednak potrafią przestraszyć. bardzo przestraszyć.

Śniło mi się, że jest sprawdzian z j.polskiego a ja całuje się z koleżaną XDD
omg xDD

No toż mi się śniło, że Zły Wykładowca był duchem i straszył na uczelni. I był bardzo rozżalony i smutny, że nikt go nie widzi. Śnił mi się jeszcze w uroczej scenerii mojego kościoła - ja przychodzę złożyć akt apostazji, a on mi mówi, że przyjmie papier tylko gdy odpowiem ze strony biernej. A ja byłam dzielna i powiedziałam mu, że to wbrew procedurze narzuconej przez Watykan, a co! Taka byłam!

Ja mam czasem sny które nadawałyby się na scenariusz niezłego filmu

Ale nie ten o którym chce napisać. Z jakieś trzy dni temu miałam koszmarek. Śniło mi się że jestem na coś chora, najpierw coś mi się z oka wylewało potem jakieś inne paranoje, więc zabrali mnie do szpitala. Czuwali na de mną asystenci doktora Housa (za dużo Housa oglądam

). Wkońcu dostałam ataku serca i zrobili mi elektrowstrząsy. Obudziłam się całkowicie zdrowa, tylko że przy moim łóżku siedziała zmartwiona mama i mój chłopak (właściwie to był jakiś chłopak bo ja nie mam chłopaka ale w śnie ten ktoś nim właśnie był). Nikt nie chciał mi powiedzieć co się ze mną stało, że mama się tak martwi. Nie chciała tylko żebym spojrzała w lustro. Wtem zrozumiałam że mam coś z twarzą i siłą wyciągnęłam z mamy żeby mi powiedziała co. Powiedziała, że mam zdeformowaną twarz. I te uczucia które mi przy tym towarzyszyły były takie realistyczne, już sobie wyobrażałam że moje życie teraz to będzie koszmar, że chłopak mnie rzuci i nie znajdę nowego, że będę siedzieć w domu z depresją oglądając przez całe dnie teelwizję. Potem spojrzałam w lustro i było jeszcze gorzej bo wyglądałam strasznie! A potem się obudziłam.

Zaiste okropny sen, choć fakt - za dużo House'a. Niedawno miałam podobny wywołujący takie emocje.
Jechałam samochodem i chciałam skrócić sobie drogę przez las, mimo iż ponoć jest nawiedzony. Ale pojechałam i jadę, jadę, jadę, jakoś tak podejrzanie długo. Ciemno było, bagna i torfowiska wokół, samochód ledwo jechał po tej drodze. Wokół powierzchnia wody w bagnisku świeciła takim wstrętnym światłem, niezdrowym, zielonkawym. Wiedziałam, że tak świecą duchy, uwięzione w resztkach swoich ciał, na wpół zakonserwowanych, na wpół rozłożonych w bagnie. Bałam się śmiertelnie, że jak najadę na jakiegoś albo samochód ugrzęźnie, to mnie wciągną i stanę się jednym z nich.
Ostatecznie wyjechałam z lasu, ale cały czas bałam się, że one za mną pójdą, więc ucieszyłam się, gdy dotarłam do zamieszkałych bloków ze światłem w oknach. Zatrzymuję się, wysiadam i chcę już biec do któregoś, by pierwszego lepszego mieszkańca poprosić o schronienie i patrzę, że te bloki są wymarłe, opustoszałe, w oknach nie ma szyb, taka nagła transformacja. Przeraziłam się okropnie i chciałam znów uciekać.
Nie wiem co dalej, dość na tym, że w końcu znalazłam się w oświetlonym pomieszczeniu, stanowiącym połączenie kuchni i pokoju nauczycielskiego, gdzie byli wszyscy moi wykładowcy i mnie pocieszali i herbatkę nawet zrobili. I, szczerze mówiąc, to był pierwszy i na razie ostatni raz, gdy się cieszyłam na ich widok : D

Aczkolwiek sen okropny, zwłaszcza że biorąc pod uwagę, że woda, a zatem i bagno, to podświadomość, zaś budynek oznacza umysł, opuszczony zaś - śmierć, metaforyczną bądź fizyczną.
Ałć.

anioły. dowody na ich istnienie. niezwykła moc, którą posiadają. niestety pamiętam tylko przebłyski.

Spróbuj pomedytować nad snem, Żercza. Przypominaj sobie te przebłyski i pytaj się, co było wcześniej. Mi wprawdzie niewiele pomogło, ale przypomniałam sobie dość ciekawe informacje z ostatniego, przerażającego snu. Nawet nie był to koszmar, ale sen, z którego człowiek chętnie się budzi.
Tyle że pomedytować dobrze jest tuż po śnie, póki informacje z niego nie wyparują całkiem.

A dziś mi się śniło, że przeglądałam książki i trafiłam na księgę o największych poetach niemieckich ostatnich stu lat. I ze zdumieniem znalazłam tam Michaela Uhrmanna, którego co tydzień na ekranie oglądam i dmucham pod narty. Nie było mowy o zbieżności nazwisk, bo zdjęcie dali. Bardzo ładne wiersze pisał w tym moim śnie xD

uwielbiam sny z facetami, którzy mnie pociągają. naprawdę.

Ach ten mój chorobliwy lęk przed uduszeniem ;| Sen roku po prostu - połknęłam 2 tomy "Zmierzchu". W twardej oprawie. Obudziłam się i czułam je w żołądku ;|

Jakiś czas temu mój sen mnie totalnie zaskoczył. Do pewnego momentu nie działo się nic dziwnego, a potem to istna nowość. : P Musiałam się ukryć było tam mnóstwo różnych sprzętów i każdy wydawał się oczywisty, że można się na niego zdecydować, więc schowałam się na widoku, żeby nikt tego nie przewidział, ale jakoś mimo wszystko od razu tam sprawdzali, więc mnie tam na miejscu zabili. Jak dotąd zupełnie nic wielkiego, a potem było fajnie. xD Nikt mnie już nie widział, podeszłam do biurka, wzięłam papeterię i zaczęłam jako ktoś nieżywy pisać listy do sądu i w ogóle do różnych osób, żeby się dowiedzieli, co się tu stało. Dla mnie rewelacja, że ten sen trwał nawet po mojej śmierci. Hyhy.

mój sen sprawił, że po przebudzeniu miałam totalną śmiechawkę, chociaż do komicznych nie należał. mianowicie śniło mi się, że jakiś zacny przedstawiciel homoseksualistów został podczas czegoś przypominającego paradę równości przybity do krzyża przez moherki. nie pozwolił się jednak ściągnąć przez resztę homików, głosząc wszem i wobec, że Jezus przecież musiał być gejem, otaczał się samymi mężczyznami i całował ich w usta! potem coś jeszcze było, ale niestety, nie pamiętam. ; (
więcej nie będę czytała relacji z europride przed snem.

Vampire, genialny sen xD Takoż i twój, Lady Havok.

Zaś co do snów trwających po sennej śmierci - mi tam się takowe nigdy nie uśmiechały, a zawsze je miałam. Pfef. Jeden do tej pory sprawia, że mnie trzęsie. Br. Okropny był. I cholernie sugestywny. Naprawdę się w nim czułam jak pełnoprawny trup. Zimny, sztywny, ino w pewnym sensie żywy. Brr.

Aczkolwiek moje sny ostatnio są tak obrzydliwie surrealistyczne, że nawet nie umiem ich opisać. Po prostu jedna wielka psychodelia, na dodatek z wpływami jawy, bo to takie pół-sny.

Chociaż niezły sen był, że wszyscy musieli jechać do Poznania po wpis do wykładowcy, który robił wszystko, by nas uniknąć : P wbrew pozorom, wcale nie taki śmieszny sen.

hahaha xD Tycha, dobry sen Wesoly

mi się ostatnio śniło, że był dworzec pkp i miałam jechać pociągiem, ale zachciało mi się do toalety. więc wysiadłam z wagonu i udałam się do wc, po czym okazało się, że to była winda. winda, w której siedzieli koreańczycy i porywali ludzi.

cóż. niezbyt mądre, ale bardzo realistyczne.

sen jaki miałam dzisiejszej nocy przyprawił mnie o ciary na plecach.
śniło mi się, że zostałam wampirem, bo ugryzł mnie w szyję mój kolega - bardzo przystojny facet swoją drogą - w trakcie wieczoru filmowego jaki sam u mnie w domu zorganizował.

sama nie wiem co mi się w tym śnie bardziej podobało, czy to, że spędziłam wieczór z zajebistym facetem czy to że zostałam wampirzycą Wesoly