Eutanazja

Wysłany: Nie 16:47, 02 Mar 2008

Co myślicie? Jesteście za czy przeciw?

Ja z opinią się wstrzymam i poczekam na rozwój dyskusji.

Wysłany: Nie 20:51, 02 Mar 2008

Nie.

Patrzę na to tak:
Czy pozwoliłabym na eutanazję mojej matce.
Nie.

Wysłany: Nie 20:53, 02 Mar 2008

A ja myślę, że nie miałabyśmy nic do gadania : p

To ludzki wybór. Nasze prawo (jeśli wybór został przemyślany osobiście i dokładnie). Jeśli ktoś z mojej rodziny nie miałby już szans na przeżycie i z tym wszystkim chciałby skończyć, czy bym się zgodziła? Przede wszystkim, to nie byłby mój wybór, więc moje zdanie byłoby bezwartościowe. Ale tak czy inaczej traktuję to jako, naprawdę, ostatnie koło ratunkowe.

Wysłany: Nie 20:58, 02 Mar 2008

Ja jestem i za i przeciw.

Za kiedy dana osoba chce umrzeć, lub jeśli jest już rośliną i wiadomo, że nic nigdy nie powróci jej do życia. Przeciw zaś, gdy są szanse na życie danej osoby lub gdy rodzina głębokowierząca chce uśmiercić osobę bo "w niebie, u Boga będzie jej lepiej".

Wysłany: Nie 21:05, 02 Mar 2008

Ale mimo wszystko nie chciałabym.

Jestem przeciw. Jak ktoś jest jak roślina to też inna sprawa. Słyszałam o osobach, które tak były i wyszły z tego bo rodzina nie traciła nadziei.

Wysłany: Nie 21:06, 02 Mar 2008

Ja np. nie chciałabym oglądać członka rodziny jako rośliny.
Sama w takim wypadku też wolałabym, bym nie odłączyli od maszyny.

Wysłany: Nie 21:07, 02 Mar 2008

Fat Cat napisał:

Sama w takim wypadku też wolałabym, bym nie odłączyli od maszyny.

Myślę że jako "roślina" nie miałabyś dużo do powiedzenia. Mruga

Wysłany: Nie 21:09, 02 Mar 2008

Wiem, że są przypadki, kiedy ludzie z tego wychodzili, ale są to przypadki bardzo rzadkie.

Wysłany: Nie 21:10, 02 Mar 2008

Eno, nie fair, wygrałaś miażdząco ; P

Ale gdybym mogła się nie zgodzić, np. przed chorobą, to właśnie to bym zrobiła. Nie ma nic fajnego w zasypianiu jako 14 - latka i budzeniu się w wieku lat 60.

Wysłany: Nie 21:15, 02 Mar 2008

Wszystko opiera się na tym w jakim stanie człowiek, decydujący na eutanazję się znajduje. Przecież - czasem są to ludzie młodzi, zmęczeni chorobą, ale przede wszystkim - bez jakiejkolwiek opieki, ochrony i miłości. Dla lekarzy są tylko 'pacjentami, kolejnymi nazwiskami na liście', przez co tracą poczucie ważności własnego ja. I faktycznie przemieniają się w warzywo.
Co innego osoby, cierpiące straszliwe męki. Ok., chcemy dla bliskich, jak najlepiej, więc korzystniej dla owych będzie męczyć się i męczyć, tylko by zadowolić poczucie obecności? Chcemy dobrze, jednocześnie zmieniając w egoistów.
Kilka dni temu przeczytałam artykuł o kobiecie, która umarła, jak chciała, nie tylko, wręcz nieświadomie - gdyż zwyczajowo zasnęła - ale najważniejsze, z pełną świadomością swego wolnego wyboru. Umarła, będąc personą.

Wysłany: Nie 21:35, 02 Mar 2008

Fat Cat napisał:

Ja np. nie chciałabym oglądać członka rodziny jako rośliny.
Sama w takim wypadku też wolałabym, bym nie odłączyli od maszyny.

tak właśnie.
w takim przypadku jestem za.

Wysłany: Nie 22:13, 02 Mar 2008

Cytat:

Kilka dni temu przeczytałam artykuł o kobiecie, która umarła, jak chciała, nie tylko, wręcz nieświadomie - gdyż zwyczajowo zasnęła - ale najważniejsze, z pełną świadomością swego wolnego wyboru. Umarła, będąc personą.

x_o

nie wiedziałam, że można umrzeć od tak, bo się uprzemy.

Wysłany: Nie 22:17, 02 Mar 2008

O ile dobrze sobie przypominam - całe życie poświęciła na walkę w tym temacie, jak i aborcji. Chyba, nawet straciła kontakty z rodziną - nie była tym zbytnio zrozpaczona czy przejęta - a, gdy przyszła starość... nadszedł też czas 'uwiecznienie jej starań'.

Wysłany: Nie 22:28, 02 Mar 2008

Dasz mi linka do tego artykułu? Zaciekawiłaś mnie, poza tym zastanawiam się, czy jest jeszcze miejsce na nowy autorytet.

Wysłany: Nie 22:41, 02 Mar 2008

Czytałam go na Onecie. Spróbuję poszukać, ale nic nie obiecuję^^.

Jako, że temat schował się wśród innych, odnawiam, bo forum wzbogaciło się o nowych użytkowników, którzy mogą mieć tu coś do powiedzenia.

A więc, eutanazja - za, czy przeciw?
Nie jestem ani do końca za, ani przeciw. Nie zbojkotuje tego, że takie wyjście istnieje.
Ale co zrobiłabym ja? Na aktualną chwilę mam tak silną chęć by mimo wszystko żyć, że do końca próbowałabym przekonać do zmiany decyzji. Tak mi się zdaje.

Ja jestem za tym, aby był wybór. Mogłyby być takie dokumenty z różnymi podpisami itp.

Dokładnie. Zawsze będę za wolnym wyborem. Jeśli jest - to ci, co chcą, mogą, a ci, którzy nie chcą, nie zrobią. A kiedy wyboru nie ma, nie ma także wolności. A to trochę tak, jakby społeczeństwo nie mogło o sobie decydować.
No, bo ja znowu oglądałam Mechaniczną Pomarańczę.

Była sprawa, że pewien człowiek błagał o eutanazję. Nawet w telewizji, w Interwencji. Tam jest zawsze odzew. Dostał pomoc - wózek inwalidzki, trochę przyjaźni. Nabrał chęci do życia.
Ale z drugiej strony są ludzie tak umęczeni, że taka pomoc niewiele im da, i tak będą chcieli umrzeć. Popełniliby samobójstwo, gdyby mogli - ale nie mogą, bo np. są pod stałą kontrolą bądź sparaliżowani.
Roślina? Jeżeli taki stan ciągnie się za długo (bo Kot ma rację, to koszmar zapaść w śpiączkę w wieku tych kilkunastu lat, obudzić się po sześćdziesiątce), to dobrze byłoby to skończyć. Ja bym po czymś takim chyba oszalała i zaczęła dzielić się z ludźmi tym, czego oni mi odmówili - innymi słowy wsławiłabym się czymś tak miłym jak seryjne morderstwa.

Ja jestem na Tak. Przecież człowiek, który jest bardzo chory (mówię tutaj o ludziach, którzy nie są w stanie sami żyć, którzy bardzo cierpią) ma prawo do śmierci. Ma prawo, ponieważ to jego życie. Po co żyć skoro każdy dzień staję się gorszy. Każda minuta przybliża człowieka o śmierć, z kazdą sekundą coraz bardziej boli. To jest nasze prawo.