Co nie mieści się w książce.

Wysłany: Nie 21:04, 30 Mar 2008

Ja kiedyś widziałam gwiazdę w momencie rozbicia, a wtedy myślałam, że to gwiazda betlejemska. Siostra zakonna mnie wyśmiała ^^

Wysłany: Nie 21:05, 30 Mar 2008

Czasem zdarzają mi się dziwne rzeczy, ale tłumaczę to sobie moją wybujałą wyobraźnią. Kiedyś słyszałam płacz dziecka w moim pokoju za każdym razem, gdy wchodziłam. Może byłam zmęczona?

Wysłany: Nie 21:08, 30 Mar 2008

Zawsze tłumaczę sobie, ze jestem zmęczona. Choć jeszcze nigdy mi się nic nie ukazało. Tyko to w snach no i te dziwne dźwięki.

Wysłany: Nie 21:34, 30 Mar 2008

Oh, dziwne że nagle wszyscy słyszą płacz dziecka.

Mieszkam w domu na górze i niekiedy gdy rano schodzę, i przechodzę szybko obok lustra to nie zauważam w nim swego odbicia. Jednak jak spojrzę drugi raz to już moja podobizna w nim jest. Przywidzenie?

A i jeszcze coś, macie czasem jak leżycie, i usiłujecie zasnąć pod powiekami, jak ja to nazywam - salon luster? To znaczy tak jakby widzicie siebie zniekształconego? Ja mam tak bardzo często. I potem to samo jest gdy widzę kogoś to pierwsze spojrzenie jest takie rozmyte, wydłużone lub skrócone.

Wysłany: Pon 13:02, 31 Mar 2008

Ja jak mocno przymknę powieki to widzę coś jak białą plamę.
Gdy miałam około 10 lat oglądnęłam "Ręka szatana" (horror może ktoś oglądał?) był taki moment filmu gdy ktoś napisał na suficie krwią „Jestem pod łóżkiem”
Potem przez 6 miesięcy nie mogłam spojrzeć w sufit. Gdy tylko uniosłam głowę, widziałam ten napis.. Mrr..

Wysłany: Pon 13:56, 31 Mar 2008

Ayika napisał:

A i jeszcze coś, macie czasem jak leżycie, i usiłujecie zasnąć pod powiekami, jak ja to nazywam - salon luster? To znaczy tak jakby widzicie siebie zniekształconego? Ja mam tak bardzo często. I potem to samo jest gdy widzę kogoś to pierwsze spojrzenie jest takie rozmyte, wydłużone lub skrócone.

Nie, siebie nie. Ale różne rzeczy. Najpierw się robią baaardzo chude, a potem jakby ktoś je napompował. I znów chude... i tak w kółko. Nie znoszę tego, bo nie umiem tego pokonać, i cokolwiek sobie wtedy wyobrażę, podlega temu chudnięciu i pompowaniu.

Wysłany: Pon 14:21, 31 Mar 2008

Dokładnie. Ale często gdy wstanę z łóżka to realne osoby i przedmioty też widzę zniekształcone.

Wysłany: Pon 18:11, 31 Mar 2008

Do optyka i tyle.
Wszyscy mają zwidy i doswiadczenia paranormalne, tylko nie ja T_T

F.

Wysłany: Pon 18:14, 31 Mar 2008

Tak jest, bo na co dzień nikt nie powie, że np. 'wczoraj wydawało mi się...' . To nie jest paranormalne, dla mnie to coś normalnego, że moja wyobraźnia pokazuje mi na kafelkach od łazienki jakąś twarz.

Wysłany: Pon 18:52, 31 Mar 2008

Paranormalne? A może to wyobrażnia, której nie da się "okiełznać" xD

Wysłany: Pon 19:30, 31 Mar 2008

Fat Cat napisał:

Do optyka i tyle.

Fat, ja mam bardzo dobry wzrok. Ostatnio miałam badania. Tak u psychologa była także.

Gość

mój pierwszy post i co z tego. zaczne od tego tematu.
No więc...

x. Deja vu miewam czasem i jest to u mnie całkiem normalne zjawisko.
Mam je od dziecka.

x. OOBE się boję. Jeśli mam próbować, to w towarzystwie bliskich mi osób, tak samo jak "Grupowego Snu"

x. Widzenie twarzy? Czasem... Najczęściej na firance.

x. Był okres w którym Jezus śnił mi się dość często. Padło pytanie czy to objawienie. Tak właśnie... to objawienie, On przyszedł i pojawił się we śnie.

x. Aury ukazują mi się dosyć rzadko. Najczęściej wtedy kiedy przez długi czas odpływam gdzieś myślami i nie jestem świadoma rzeczywistości.

x. Raz gdy nocowałam u dziadków, wstałam o północy i słyszałam dźwięki i odgłosy rodem z jakiejś biesiady. Otworzyłam drzwi od pokoju i wszystko umilkło.

x. Kiedy leżałam z zamkniętymi oczami (już rankiem) przeleciał nade mną strumień prądu (?) takie miałam wrażenie...

Najbardziej jednak boje się pewnego zdarzenia które mi utkwiło w pamięci. Sięgałam po szkatułke i coś mnie przeszyło. Na dosłownie jedną sekundę doznałam paraliżu i zaczęłam się takjakby osuwać w dół. Pamiętam dziwny dźwięk. To co się zdarzyło dotarło do mnie kiedy już było po wszystkim

dziwne x3

Nie wiem czy to po prostu lęk, paniczny strach czy coś paranormalnego, ale gdy jestem sama w domu i usłyszę byle jaki hałas od razu myślę sobie: " O kurde ktoś jest w domu i zaraz mnie zadźga, co ja mam robić". A potem od razu pod koc. Żenada tylko szkoda, że nie mogę jej jakoś pokonać.

Bakuś (słodkie ojeny, jaki nick), niektóre z Twoich doswiadczeń są ciekawe, ale kilka brzmi jak moje objawy zmęczenia. Jeśli będzie Wam, kochani, miękko w nogach po 2 - kilometrowym biegu, lub jeśli kurcz Wasze kostki złapie, to nie z powodu paranormlanych zdarzeń. : p

O OOBE zamierzam poczytać. A nuż a widelec się uda.

F.

Wczoraj przed zaśnięciem przydarzyło mi się coś dziwnego, acz jestem doń trochę sceptycznie nastawiona. Leżałam i powolutku, powolutku zasypiałam, można rzec, że jedną stopą 'byłam już w świecie snu', gdy nagle - w mojej głowie rozległ się wybuch. Głośny i paraliżujący, myślałam, że całe łóżko od niego zadrżało. Otwieram oczy - całkiem już rozbudzona - a tu nic, cisza. Ten dźwięk nie mógł mieć żadnego związku z jakimkolwiek snem, pojawił się nagle. Nie wiem - wydaje mi się, że jest to wchodzenie w jedną z faz snu - prawie każdy czuje czasem takie 'szarpnięcie' ciała - ale jakby co - pytam się was^^.

Violet Fairy napisał:

prawie każdy czuje czasem takie 'szarpnięcie' ciała - ale jakby co - pytam się was^^.

Szarpnięcie? Tak i to ile razy. Sama nie wiem dokładnie co to jest bo nadchodzi, w chwili w której się tego zupełnie nie spodziewam.

Kilka razy przed snem w głowie słyszałam "Jesień" Vivaldiego. Nikt inny tego nie słyszał więc to pewnie coś w stylu tego wybuchu Wróżko.

Violet Fairy, miewam coś takiego. Może to głupie, ale niedawno zasypiając zamknęłam oczy i... po jakimś czasie usłyszałam czyjś śpiew, fałsz okropny. Otworzyłam oczy i wszystko ucichło. Myślę, że mamy tak, ponieważ już śpimy, ale jest to tak świadomy sen, że wydaje nam się, iż to jawa. O.O

Szarpnięcie? Nie wiem, czy o to chodzi, ale gdy już leżę i próbuję zasnąć nagle wydaje mi się, jakbym miała spaść z łóżka, coś mnie tak mocno pchnie, ale jak otworzę oczy, to obraz mi przez chwile kołuje i okazuje się, że nic się nie stało. Dziwne, ale i zarazem fajne uczucie...

Akurat "szarpnięcie" to tylko reakcja organizmu i umysłu na zmęczenie.
Gdzieś miałam tą rozpiskę, gdzie wszystko tłumaczyli, acz zgubiłam. Mówi się trudno.

Nie przesadzacie trochę z tymi "niesamowitymi" zdarzeniami? W połowie z nich nie ma nic niesamowitego.

F.

Ja miewam przeraźliwe mrowienia oraz jednorazowe tiki