Aby nam ulżyło - wyładujmy się

Siedzę na obrotowym krześle w tych czterech ścianach i myślę, jakie kurwa popełniłam grzechy, że teraz tak cierpię przez tę jebaną chorobę.

Jutro rano jadą pakunki na wyjazd. I się pakuję.
I jak typowa baba - szafę bym ze sobą zabrała... co za zgon. I jeszcze pewnie czegoś zapomnę!

EDIT:
I wszystko, kurna, się rozpierdoliło. Przepraszam, nie mogę. Mam ochotę zdechnąć raz na zawsze. Starasz się człowieku, aby taka jedna z drugą mogły pojechać gdzieś, spędzić trochę czasu, a ona ci w przeddzień pisze, że nie jedzie, bo idzie na badania, które spokojnie można przełożyć na za dwa tygodnie, ale nie, muszą być teraz i ją gówno wszystko obchodzi. Woli odwoływać bilet, stawiać cię w beznadziejnej sytuacji niż zadać pani w recepcji pytanie: "A czy można się zapisać na za dwa tygodnie?".
I dupa z całego wyjazdu.

Jak bardzo irytuje mnie ta bezczynność. Jak bardzo irytuje mnie irradiacja uczuć - rano nienawidzę, popołudniu snuję przypuszczenia, wieczorem umieram. Jak bardzo irytuje mnie fakt, iż moje sny się sprawdzają. A nie mogą, nie teraz! Jak bardzo irytuje mnie, że potrafiłam być tak głupia, tak małostkowa, przekonuję się o tym każdego dnia, kiedy łzy wsiąkają w poduszkę, a ja nie bardzo wiem: 'po co?!'. Jak bardzo irytuje mnie, że Jej nie ma, i nie będzie. Jak bardzo irytuje mnie, iż wszystko o czym potrafię teraz myśleć, dotyczy tylko Jej. Jak bardzo irytuje mnie, iż każdy utwór, każde słowo, wszystkie cząsteczki na zapisanych plikach komputera odnoszą się do jedynie Jej. Jak bardzo irytuje mnie, iż tak mi Jej brakuje.

A gdzie Ona się podziewa?

Bo ja tęsknie strasznie za Nimi. Zobaczę je dopiero za miesiąc.

Ona? Nie mam pojęcia. Znikła, a milczenie jest odpowiedzią.

Czy ktoś byłby tak głupi, iż przekształciłby Ojcze Nasz na modlitwę do przyjaciółki, prosząc o Jej powrót? No, to znacie już jednego takiego głupka.

Jest źle, bardzo źle, nie wiem, ile jeszcze wytrzymam.

Po co dawałam jej ten cholery numer? Teraz im się układa a mi jest źle. Chyba jednak coś do niego czuję. Ale nie.. To nie może się udać.

Dlaczego życie musi być takie FE?

Dlaczego ludzie się starzeją?! :<
I umierają?! :<
I dlaczego ja nie mieszkam w Anglii ;_;

Krwiożercza napisał:

Po co dawałam jej ten cholery numer? Teraz im się układa a mi jest źle. Chyba jednak coś do niego czuję. Ale nie.. To nie może się udać.

Dlaczego życie musi być takie FE?

życie nie jest samo w sobie fe. ludzie sobie wmawiają, że takie jest.

Moja babka to pierwsza osoba na liście osób, których nienawidzę.

Naciagnelam rodzicow na miecz katana, a pewnie mi go odbiora na lotnisku.

Mam przeczytać Krzyżaków ; ( zarycze się, zarycze. Kto za mnie przeczyta, no kto ^^?

Krzyżacy są denni, tak więc ja się nie zaoferuję.

Tyłek mnie boli oO

zaraz prawdopodobnie będzie u mnie banda dzieciaków...

Moja babka się na mnie drze.
I drze.
I drze.
I drze.

Nie wybaczę sobie, że zamknęłam się na ludzi, wtedy, gdy oni hucznie dobijali się do moich drzwi. Tak, drodzy państwo - lubili mnie. I lubią.

Zepsuł mi się tablet. Po kilku dniach użytkowania.

Śnił mi się mój ideał. Dlaczego to był tylko sen? Nienawidzę go kochać !

Ucięłam sobie kawałek palca.

ni ma do kogo gęby otworzyć.

napuchła mi powieka. -.-'