Co ostatnio czytaliście?

'Trzy metry nad niebem', Federico Moccia.
książka, która okazała się hitem wśród włoskiej młodzieży. choć rzeczywiście jest przeznaczona raczej do nastoletnich czytelników i czasem zalatuje tanim romansidłem czy banałem, przeczytałam ją jednym tchem. nie jest to lektura wybitna, ale trzeba przyznać, że Moccia swobodnie ( niekiedy aż nazbyt ) porusza się wśród pojęć używanych przez młodzież. jeśli komuś nie przeszkadza lekki kicz pojawiający się czasem na stronach, może bez obaw sięgnąć po książkę.

Wypożyczylem dziś dwie książki S. Kinga: Uciekinier i Worek kości, ale nie wiem od czego zacząć. Czytaliście może? Jezyk

ostatnio dostałam książkę Moniki Sawickiej - 7 kolorów tęczy. przeplatana historia dwóch kobiet. książka oparta przede wszystkim na miłości. bo na niej zbudowany jest cały świat. czasami można spotkać pieprzne opowieści, dlatego kto nie lubi podtekstów erotycznych lepiej niech nie czyta, lub poczeka jakiś czas. mi to akurat nie przeszkadza więc z zapałem czytam. dawka humoru, czasami wzruszenia. polecam wszystkim tym, którzy lubią powieści o życiu i miłości.

Ostatnio? Pratchett. I Gdy oślica ujrzała anioła Nicka Cave'a. Nie dałam rady tego zdzierżyć, głównie pewnie przez koszmarne tłumaczenie. Może kiedyś, gdy zgłębię angielski? Albo fiński, bo w Towarzystwie Polsko-Fińskim znalazłam tę książkę po fińsku Jezyk

Paragraf 22.
Świetne! Humor, przesłanie, dobry styl, ciekawi bohaterzy i niebanalne miejsce. Bomba, nic dodać, nic ująć. Na coś takiego czekałam od dawna (:

Pokolenie X Douglasa Couplanda. Te wspaniałe pojęcia, wstępdopsychologizmy i inne takie. Może i bez fajerwerków, ale i tak buduję ołtarzyk tej książce.

"Mały książe"
bardzo mi się spodobała książka, bardzo, bardzo, bardzo (;
byłam bliska płaczu, gdy książe odchodził na swoją planetę.
a tak btw. może ktoś poleci jakoś dobrą książkę, ale naprawdą godna przeczytania, która potrafi wciągnąć.
hm ?

Wylęgarnia, Miroslav Zamboch (Fabryka Słów).

Przy wstawkach typu 'Kurwa, kurwa, kurwa! Ja pierdolę!' tarzałam się ze śmiechu ubolewając nad stylem. Średnio wyszukane słownictwo. No, ale seksowna, wysportowana laska w czarnych ciuchach z pukawką w dłoni oraz akcja lecąca na łeb na szyję robi swoje, wiecie

I ta pseudo mafia, ten niby-szalony naukowiec, najinteligentniejszy człowiek na świecie, pycha. Śmiechu warte, jeśli lubisz nabijać się z autora. Przeczytałam z zapartym tchem, haha.

Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki. ahh! jakże mi się ta perwersyjna, pełna erotyzmu książka spodobała. famme fatale w różnych odsłonach. mężczyzna próbujący o niej zapomnieć. i wiele zwrotów akcji. uwielbiam tę książkę. na końcu ryczałam jak małe dziecko. polecam. zdecydowanie!

Ha, polecę tradycyjnie: Worek kości Kinga. Mimo starsznie przydługiego wstępu, zmusiłem się do przebrnięcia przez początek, a to tylko dzięki temu, że wcześniej zostałem uprzedzony, że długie wprowadzenia są jak najbardziej w stylu Kinga. Wesoly

No ale jak już coś się zaczyna dziać w połowie książki, to dzieję się równo. Zgodnie z zasadą, że najpierw ma być trzęsienie ziemi, a później napięcie rośnie.
Polecam tym, którzy jeszcze nie czytali. Ta pozycja jest pierwszą książką od dłuższego czasu, która wciągnęła mnie na tyle, że nie mogłem się oderwać i podczas lektury zapominałem o bożym świecie.

Gomorra Roberto Saviano.

Docufiction. Saviano opisuje działanie kamorry, mafii Neapolu, najgroźniejszej, bo najmniej znanej mafii włoskiej. Pokazuje jej mechanizmy, imperium finansowe, wojny między klanami. Książka naprawdę robi wrażenie, bo nie jest napisana obiektywnie - na każdej stronie czuć złość, żal i strach autora, niezgodę osoby, która wychowała się na ziemii mafii i która znalazła się w samym środku opisywanych przez siebie wydarzeń. Jak to już ktoś zgrabnie ujął: "Uwaga! Ta książka może naruszyć twoją obojętność".

Jakoś tak dużo Gaimana trafiło w moje ręce. Przeczytałam "Koralinę", teraz czytam "Chłopaków Anansiego".

"Uwikłanie" Miłoszewski
Kryminał, a rzadko mi się zdarza po nie sięgać, tym razem zrobiłam to nieświadomie, bo po okładce nie poznałam. Przedstawia śledztwo prowadzone przez prokuratora po morderstwie dokonanym w przerwie podczas terapii u psychologa. Można przyznać, że wciąga i zamierzam dokończyć, jeszcze kawałek mi został. Trochę bywa miejscami wzbudzające dreszcz, gdy psycholog opowiada o teorii leczenia za pomocą ustawień osób (innych pacjentów), które udają rodzinę w różnych miejscach pokoju, żeby się zgadzało z regułami tzw. "systemu", którego działanie jest bardzo dziwne, ale na szczęście to fikcja. : P

Skończyłam:
Wampir z Ropraz Chessexa. Może być, ale facet chyba nie ma pojęcia o opisywaniu, strasznie rwie zdania.
Wilczy brat Michelle Paver. Bardzo mi się spodobało, chociaż zakończenia mi trochę brakuje, zbyt urwane.
Tak daleko do nieba Bradforda. Bardzo przyjemna rzecz.

Doroles Claiborne Stephan King - Świetnie napisane przez całą książkę mówi tylko jedna osoba Świetne

ola1993 napisał:

Jakoś tak dużo Gaimana trafiło w moje ręce. Przeczytałam "Koralinę", teraz czytam "Chłopaków Anansiego".

Gaiman jest okej, ale nie wiem, czemu ludzie się tak nad nim zachwycają. Autor lekkiej myśli, łatwostrawny i bardzo przeciętny. Z drugiej strony, recenzje na odwrocie książki zazwyczaj pochodzą z pism typu Newsweek czy (ugh) Wprost. A dziennikarze z takich pism mają o literaturze fantasy bardzo małe pojęcie. Chociaż, chyba nawet sam Sapkowski chwalił Gaimana. I Gaimana można chwalić za fajne pomysły i samą jego postać, ale wychwalać go pod niebiosa? Bez jaj. Są lepsi.

U mnie, The Secret History Donny Tart. Nie przeczytałam zbyt dużo, acz zaczyna się świetnie. szczególnie przemawia do mnie gromada studentów-ekscentryków, a ulubieńcem jest ubierający się we francuskie koszule i eleganckie płaszcze gej Francis.

Zaczęłam "Ojca Chrzestnego". Pewnie znacie, a u mnie długo leżał na półce i do tej pory się nie interesowałam nim. Książka bardzo dobrze przetłumaczona, podoba mi się styl, a cała fabuła jeszcze przede mną.

Fat Cat napisał:

ola1993 napisał:

Jakoś tak dużo Gaimana trafiło w moje ręce. Przeczytałam "Koralinę", teraz czytam "Chłopaków Anansiego".

Gaiman jest okej, ale nie wiem, czemu ludzie się tak nad nim zachwycają. Autor lekkiej myśli, łatwostrawny i bardzo przeciętny. Z drugiej strony, recenzje na odwrocie książki zazwyczaj pochodzą z pism typu Newsweek czy (ugh) Wprost. A dziennikarze z takich pism mają o literaturze fantasy bardzo małe pojęcie. Chociaż, chyba nawet sam Sapkowski chwalił Gaimana. I Gaimana można chwalić za fajne pomysły i samą jego postać, ale wychwalać go pod niebiosa? Bez jaj. Są lepsi.

Uhm, zgadzam się, ale jest całkiem przyjemny i rzeczywiście w jego książkach są zawarte dość oryginalne pomysły. Szczerze mówiąc, nie spotkałam się z wychwalaniem go pod niebiosa, ale rzeczywiście dużo o nim w mediach ostatnio.
Tego samego autora jeszcze Nigdziebądź, teraz czytam Dobry omen (wspołne z Terrym Pratchettem). Przeczytałam też Sprężynę Musierowcz, Wybrane zagadnienia z fizyki katastrof Marishy Pessl - obydwie całkiem fajne.

A ja czytam teraz "Przepowiednia Dżokera" Jostein Gaarder. Książka taka w sam raz dla dzieci, ale w takich książkach jest najwięcej fantazji i je niesamowicie uwielbiam. Polecam naprawdę! Bardzo ona wciąga i miło się czyta.

A ja czytałam "Noce Królowej" autorstwa Mireille Calmel - jak dla mnie za dużo nawiązań do historii i polityki, ale opisy erotyczne czyta się bardzo przyjemnie.
Teraz kończę już trzeci tom Trylogii Czarnego Maga i muszę stwierdzić, że pani Trudi Canavan wciągnąć czytelnika potrafi. O!